Op de dag dat Sinterklaas aankomt in ons dorp is dochterlief al vroeg uit de veren. Ze stuitert het huis door en telt de minuten af tot we ein-de-lijk weggaan. Levi niet. Hij laat het allemaal over zich heen komen. Hij is vooral heel blij met de bak kruidnoten die op tafel is verschenen. Als we uiteindelijk bij de intocht zijn, is hij opnieuw heel blij met het zakje kruidnoten dat hem wordt aangereikt. Het ontgaat hem totaal wie hem dat zakje geeft. Maar die schoen zetten. Wat een feest! ’s Avonds hoef je alleen maar lief te zitten als zuslief een liedje bij je schoen zingt en de volgende dag zit er gewoon een cadeautje in! En dat blijkt dan ook nog die ene titel uit het Bobbi boekje te zijn die je nog niet hebt! Levi straalt. Hij is helemaal niet bezig met hoe groot het cadeautje is of hoeveel er voor hem in de zak zal zitten. Hij is super blij met zijn Bobbi boek.

Vandaag kreeg ik een foto van het KDC van de pietengym. Levi met een pietenpak aan. Hij gooit de cadeautjes in de schoorsteen en vindt het geweldig. Ik kan niet trotser zijn.



Als we de kerstboom hebben opgezet, kijkt Levi vreemd op als hij binnenkomt en de boom ziet staan, maar hij draait zich om en loopt weer weg. Het zal wel. En de kerstshow bij de Intratuin kon hem ook niet kort genoeg duren. Al die lichtjes, kabouters in de sneeuw, een kerstman die je welkom heet, de betekenis ontgaat Levi volledig.

Vind ik dat lastig? Ja soms wel. Ik had ook graag gewild dat Levi de dagen aftelde tot pakjesavond. Of zou genieten van alle mooie lampjes bij de Intratuin. Of van de mooie kleine huisjes met de mooie, kleine poppetjes die tot leven komen in een winters tafereel. Maar Levi heeft geen idee wat hij mist. En dan denk ik weer: wat maakt het ook eigenlijk uit? Wat maakt het uit dat Levi geen idee heeft waarom hij de cadeautjes in de schoorsteen doet? Of dat hij Sint maar een vreemde man in een jurk vindt? En wie zou die cadeautjes in de schoen doen? Levi geniet. Van de cadeautjes, de pepernoten en straks weer van de lekkere kersthapjes. En zo heb ik ook twee stralende kindjes in huis. Niet allebei op hetzelfde moment, maar genieten doen ze allebei. En dus ik ook. Echt feest!

Deze blog is geschreven door Lydia, moeder van Levi en inspirerend blogster. Benieuwd naar meer verhalen? Lees dan ook het voorstelrondje, haar vakantieblog en alles over wankelende moederdromen.